POLSKA - jakiej nie znasz

Liwocz to najwyższe wzniesienie Pogórza Ciężkowickiego, wznoszące się na wysokość 562 m n.p.m. Wzniesienie to   porośnięte jest lasem mieszanym z przewagą lasu liściastego oraz buczyny karpackiej. Z platformy widokowej znajdującej się na jego wierzchołku rozciąga się widok na dolinę Wisłoki oraz na miasto Jasło. Wokół góry Liwocz krąży wiele legend, które określają ją jako miejsce w którym istniało miasto starsze niż Biecz, czy porównują ją do wygasłego wulkanu. Mówi się także o tym, iż Liwocz mógł być świętym miejscem pogan. Wędrówka na szczyt góry Liwocz, może się okazać dobrym rozwiązaniem spędzenia czasu wolnego na przykład w niedzielne, letnie popołudnie. Na Liwocz prowadzą dwa szlaki turystyczne: zielony i żółty. Tak jak wcześniej wspomniałam, szlaki poprowadzone są przez las, a na jednym ze szlaków usytuowane są stacje   Drogi Krzyżowej. Na wierzchołku góry Liwocz znajduje się platforma widokowa, z której przy dobrej widoczności można zobaczyć: Tatry, Babią Górę,...

Święta Góra Grabarka jest miejscem, ku któremu od stu­leci podążają prawosławni pielgrzymi. Najstarsze dzieje tej góry nie są niestety znane. Góra ta zasłynęła w 1710r., kiedy epi­demia cholery szalała na terenach Podlasia. Wtedy to pewnemu starcowi we śnie zostało objawione, że ratunek od choroby,   można znaleźć na pobliskim wzgórzu. Od tamtego wydarzenia wierni z głęboką wiarą podążali na górę, niosąc ze sobą drewniane krzyże, by tam z modlitwą, ofiarować swoje życie Bogu. Według kronik znalezionych w siemiatyckiej parafii, około 10 tysięcy osób, które pielgrzymowały do tego miejsca znalazło ocalenie od choroby. W podzięce za tak wielki cud, wierni wybudowali na tym miejscu drewnianą kapliczkę Przemienienia Pańskiego. Niestety cerkiew ta wielokrotnie przebudowywana i remontowana, została podpalona i doszczętnie spłonęła (1990r.) Nowa cerkiew została wyświęcona w 1998r. Najbardziej liczne pielgrzymki przybywa­ją na Świętą Górę na święto Przemienienia Pańskiego (18/19 sierpnia),...

Jaskinia Bielska ( Belanská jaskyňa , Belianska jaskyňa , Bielska jaskyňa ) to narodowy pomnik przyrody znajdujący się w Tatrach Bielskich na Słowacji. Otwór prowadzący do wnętrza jaskini znajduje się na wysokości 972 m n.p.m. Jako pierwsi do jaskini odważyli się wejść trzej mieszkańcy Spišská Belá ,   Juliusz Husz i Johann Britz z synem, a dokonali tego w 1881 roku. W następnym roku jaskinię częściowo udostępniono zwiedzającym, a w roku 1896 oświetlono ją elektrycznie. Obecnie do zwiedzania dostępne jest 1135 m o przewyższeniu 125 m. Jaskinia odznacza się bogatą szatą naciekową oraz fauną, w której skład wchodzi co najmniej 7 gatunków nietoperzy (nocek duży, nocek wąsatek, nocek Brandta oraz nocek orzęsiony, jak również gacek brunatny, mroczek pozłocisty i podkowiec mały) oraz skorupiak głębinówka ślepa (relikt trzeciorzędowy), która żyje w podziemnych jeziorkach. Trasa turystyczna prowadząca przez jaskinię, jest oświetlona, powadzi betonowym chodnikiem i schodami z poręczami...